临lín江jiāng仙xiān((景jǐng修xiū席xí上shàng再zài赋fù))--李lǐ之zhī仪yí
难nán得dé今jīn朝cháo风fēng日rì好hǎo,,春chūn光guāng佳jiā思sī平píng分fēn。。虽suī然rán公gōng子zi暗àn招zhāo魂hún。。其qí如rú抬tái眼yǎn看kàn,,都dōu是shì旧jiù时shí痕hén。。酒jiǔ到dào强qiáng寻xún欢huān日rì路lù,,坐zuò来lái谁shuí为wèi温wēn存cún。。落luò花huā流liú水shuǐ不bù堪kān论lùn。。何hé时shí弦xián上shàng意yì,,重zhòng为wèi拂fú桐tóng孙sūn。。
临江仙(景修席上再赋)。宋代。李之仪。难得今朝风日好,春光佳思平分。虽然公子暗招魂。其如抬眼看,都是旧时痕。酒到强寻欢日路,坐来谁为温存。落花流水不堪论。何时弦上意,重为拂桐孙。